سبد سفارش شما خالی است!

این‌ کتاب، روایتی داستانی براساس زندگی و فعالیت‌های «علی‌اصغر حکمت»، وزیر معارف دوره پهلوی اول از بانیان و مؤثران واقعه کشف حجاب رضاخانی است؛ دوره‌ای که رضاشاه که پس از بازگشت از سفر ترکیه در خردادماه سال 1313 تحت ‌تأثیر اقدامات غرب‌گرایانه «آتاتورک»، یکی از موانع پیشرفت و ترقی کشور را حجاب زنان می‌دید و در اندیشه تغییر لباس مردم و ممنوعیت حجاب بود. سرانجام پس از قیام خونین مسجد گوهرشاد در اعتراض به سیاست‌های تغییر لباس اجباری و کشف حجاب، در روز 17 دی‌ماه سال 1314، علی‌اصغر حکمت به‌عنوان وزیر معارف، به رضاشاه پیشنهاد می‌کند همراه با اعضای خانواده خود به‌صورت بی‌حجاب در جشن فارغ‌التحصیلی دانشسرای عالی حاضر شود. رضاخان نیز در این روز، همراه با اعضای خانواده‌اش که بی‌حجاب شده بودند، شرکت می‌کند و ممنوعیت حجاب به ‌صورت رسمی اعلام می‌شود. از آن ‌روز، به مدت هفت سال یعنی تا زمان رفتن رضاخان، بسیاری از زنان مسلمان ایرانی برای حفظ حجاب خود مجبور می‌شوند در خانه‌ها بمانند و عده‌ای نیز در اثر بی‌حرمتی‌ها و تعرض مأموران پهلوی، شهید شدند. علی‌اصغر حکمت که ظاهرا به ‌شدت از رضاخان وحشت داشته، ایده و اجرای همه کارها و اقداماتش را به شخص شاه نسبت می‌دهد، اما بعدها در خاطراتش اعتراف می‌کند که همه آن‌ها طرح‌های خودش بوده است. او در پاسخ به اعتراض‌ها در پی اعلام قانون کشف حجاب، خودش را فقط مجری اوامر رضاخان می‌نامد، اما به شدت پیگیر اجرای درست قانون کشف حجاب و پشتیبانی فرهنگی از آن بوده است.