سبد سفارش شما خالی است!

بررسی ادله قرآنی و روایی مربوط به عدم استفاده از خشونت و افراطی‌گری در دین اسلام و سیره معصومین(ع) در این زمینه است. در ابتدای این اثر به تبیین دیدگاه قرآن کریم در مورد نهی از خشونت و دشمنی مسلمانان با یکدیگر پرداخته شده و تفسیری اجمالی از آیات مربوط به عفو، صلح، آشتی و بخشش ارایه شده است. آنگاه از منظری روایی به این موضوع نگریسته شده و روایاتی در مورد عدم خشونت، مهرورزی، عفو و گذشت، حلم، فرو خوردن خشم، نرم‌خویی و مدارا با دیگران از پیامبر اسلام(ص) و امامان معصوم(ع) نقل شده است. در ادامه نویسنده به تبیین سیره عملی رسول خدا و امامان شیعه در مورد استفاده از عطوفت و مهربانی نسبت به مردم و عدم استفاده از خشونت و تندی کردن با آنان، احسان و نیکوکاری، تحمل کردن مخالفان، نادیده گرفتن خطاهای آنان و گذشت کردن از حقوق خویش، عدم خشونت سیاسی و اجتماعی و مهر و عطوفت در مورد زنان پرداخته و داستان‌های متعددی در این زمینه نقل کرده است. وی علل عقب‌ماندگی جوامع اسلامی را فاصله گرفتن از فرهنگ مهرورزی و روی آوردن به خشونت و تعصب عنوان کرده است.