اندرزنامه زرتشت
زردشت، پیامبر ایرانی / اوستا. فارسی. یسنا. گاهان / شعر اوستایی - ترجمه شده به فارسی
"گاتها" کهنترین بخش اوستا و جزئی از یسنا است که قسمتی از آن به خود زرتشت منسوب است و قسمت دیگر پرداختهی نخستین پیروان اوست. گاتها منظوم است و از لحاظ وزن شعر و تعداد مصراعها در هر بند به 5 دسته تقسیم میشود: اهنودگات، اشتودگات، سپنتهدگات، هوخشترگات، و هیشتوایشتگات. مندرجات گاتها بدینقرار است: آفریدگار یگانه اهورامزداست؛ از اوست آنچه نیک و نغز است؛ دیوها سزاوار ستایش نیستند؛ از دیوها جز گمراهی و سیهروزی نیاید؛ راستی، منش نیک، توانایی، اندیشهی سازگار و جاودانی از نیروهای اهورامزدا هستند و مردم باید بکوشند که از این نیروها برخوردار شوند؛ اندیشهی نیک، گفتار نیک و کردار نیک مایهی رستگاری است؛ سهمگینترین دشمن مردم، دروغ است که باید از آن دوری جست؛ و باید به آبادانی زمین و کشت و درو پرداخت و از چارپایان سودمند نگهداری کرد. کتاب حاضر به اندرزهای زرتشت در گاتها (از سرود بیست و هشتم تا پنجاه و سوم) در قالب جملاتی کوتاه اختصاص یافته است.