سبد سفارش شما خالی است!

خودشیفتگی هم شامل شرایط خاص روان‌شناختی می‌شود و هم شرایط ویژۀ فرهنگی و اجتماعی را دربرمی‌گیرد. به لحاظ روان‌شناختی، خودشیفتگی نوعی از عدم تعادل در شخصیت انسان است که ویژگی آن تمرکز و تاکید غیرعادی در تصویری است که بیمار از خویش ساخته است. افراد خودشیفته، افراد خودخواهی هستند که عواطف و احساسات دیگران برای آنها بی‌ارزش است. خاستگاه اصلی خودشیفتگی فردی، خانواده و سبب اصلی آن والدین هستند. در بعد اجتماعی و فرهنگی نیز خودشیفتگی به صورت فقدان ارزش‌های انسانی ظاهر می‌شود. نگارنده در کتاب حاضر به موضوع خودشیفتگی فردی و اجتماعی و تعریف انسانیت پرداخته و آن دسته از نیروهای موجود در فرهنگ را بررسی کرده که موجب پدید آمدن مشکلاتی در شخصیت افراد و خودشیفته شدن آنها می‌شود. روش درمان وی برای مداوای افراد خودشیفته این است که به آنها کمک شود تا با بدن خویش تماس برقرار کنند و احساسات سرکوفته را زنده کرده، انسانیت از دست رفتۀ خویش را به دست بیاورند.