سبد سفارش شما خالی است!

زمان با ارزش‌ترین منبع محدودی است که بشر در اختیار دارد و بر خلاف اغلب منابع مانند پول و تجهیزات، ثابت است؛ یعنی افراد نمی‌توانند زمان بیش‌تری را تولید کنند. اگر افراد نتوانند کار خویش را در چارچوب زمانی‌ای که در اختیار دارند انجام دهند، تنها چیزی که می‌توانند تغییر دهند، کار است و این همان موضوعی است که مدیریت زمان به آن می‌پردازد. برای تغییر و انطباق دادن کار یا به عبارتی گنجاندن کار به ظاهر خیلی زیاد در مدت زمان اندک، دو دیدگاه اصلی وجود دارد: یکی کاهش مقدار کار و دیگر، موثرتر انجام دادن یک مقدار کار ثابت. این دو روش، در قلب مدیریت زمان جای دارد. اما مدیریت زمان به این نکته نیز توجه دارد که وقتی افراد کارشان را در قالب زمان موجود می‌گنجانند، حتما باید از درست بودن آن کار اطمینان حاصل کنند، و در دسترس‌ترین کاری که می‌توانند انجام دهند، کاری باشد که آن‌ها را در رسیدن به هدف‌های بلندمدت و محوری‌شان‌ یاری کند. مدیرانی که به مهارت‌های مدیریت زمان مجهز می‌شوند، در مقایسه با آن‌چه اغلب مدیران دیگر در جریان کار روزانۀ خویش به دست می‌آورند، افرادی به مراتب برجسته‌تر و کارآمدتر خواهند بود. هم‌چنین می‌توانند در ساعت‌های غروب و روزهای آخر هفته کنار خانوادۀ خویش اوقات خوشی را بگذرانند و مجبور نیستند که کارهای عقب‌افتادۀ خویش را تکمیل کنند. کارهای عقب‌افتاده، فقط برای افرادی ایجاد می‌شود که نمی‌توانند بر وقت خویش مدیریت کنند. امروزه به دلیل این که اعمال مدیریت بر زمان، با بالا رفتن انتظارها و رواج فناوری نو، روزبه‌روز دشوارتر می‌شود و همگام شدن با مهارت‌های مدیریت زمان و تشخیص آخرین جریان‌ها و تحول‌های جدید، با هدف دست‌یابی به حداکثر کارایی، از ضروریات زندگی است، نگارنده در کتاب حاضر به موضوع مدیریت زمان پرداخته و راه‌کارها، نکات و فواید آن را برای مدیران بیان کرده است.