آیین، اسطوره و کیهانشناسی در ایران باستان: مسالهی زرتشتی و سنت مزدایی
زردشت، پیامبر ایرانی / اوستا. یسنا. گاهان / زردشتیان
این کتاب تلاشی است برای تفسیر اسناد مزدایی، از کهنترینها تا مهمترین متون دوره میانه در پرتو پدیدارشناسی دینی مدرن. نویسنده در دیباچه درباره روش خود در این کتاب توضیحی داده است. وی در همان آغاز افقش را از ایرانشناسی صرف جدا میکند و بهصراحت میگوید روشش بر دو الگوی اساسی بنا شده است: پدیدارشناسی دینی مدرن و آرای «ژرژ دومزیل». در مقدمه مؤلف نخست به ترسیم سیمایی از زرتشت میپردازد که نزد دینپژوهان معاصرش رایجترین صورت بوده است. وی میکوشد موقعیت «زرتشت» را با یافتههای دینپژوهان معاصرش در باب وضع کلی دین در خاور نزدیک توصیف کند. مؤلف معتقد است درک ما از آنچه راستکیشی دین زرتشتی میخوانیم و فرقههایی از قبیل زروانیگری یا مزدکیگری را بدعتهایی در برابر آن مینامیم، مغلوط و آکنده از پیشداوریهای شتابزده است.