چیستی هستی (از نظر هراکلیت و انیشتین)
انسان متفکر از زمانی افکار فلسفی را آغاز کرده که مسالۀ "چیستی هستی" را در زندگی خود مطرح نموده است. در طول تاریخ، سلامت و امنیت انسان همواره دستخوش مزاحمتهایی بوده که از اطراف به او وارد شده است و انسان زمانی میتوانسته از فکر خود حداکثر استفاده را ببرد که بر گرفتاریهای روزمره و همچنین حوادث و مشکلاتی چون بیماریها، سیل، زلزله، جنگها و... غلبه پیدا کند. به همین علت است که عارفان و فلاسفه برای این که فکر راحتی داشته باشند، از همهچیز دنیا چشمپوشی نمودهاند و برخی از آنها برای کشف "چیستی هستی" عمری را وقف کردند. عدهای از این فلاسفه، که بیشتر آنها نیز از بزرگان فلاسفۀ یونان قدیم بودهاند، "چیستی هستی" یا جهان را از آب یا هوا، آتش و گرما یا مادهای سیال یا ذرات کوچک اتم پنداشتهاند. در کتاب حاضر آرای دو تن از فیلسوفان غربی یعنی "هراکلیت"، از معروفترین فلاسفۀ یونان قدیم و "آلبرت انیشتین"، دانشمند و ریاضیدان قرن بیستم دربارۀ "چیستی هستی" بررسی گردیده است. طبق نظریۀ هراکلیت سرتاسر کائنات از آتش تشکیل شده است و این آتش باعث تغییر و تبدیل مواد و در نتیجه حرکت همیشگی جهان هستی می گردد انیشتین نیز در قرن بیستم مهر تایید بر نظریات هراکلیت زده و با فرضیات ریاضی ثابت کرده است که تمام مواد جهان هستی، که به نظر جلوهگر هستند، از آتش و حرارت متبلور و در شرایط خاص به انرژی تبدیل میشوند.