سبد سفارش شما خالی است!

دانشگاه «الازهر» یکی از مهم‌ترین مراکز علمی جهان اسلام است که بدون اغراق می‌توان آن را دروازه گفت‌وگوی میان شیعه و جهان سُنی برشمرد. درگذشته به‌سبب تلاش علما و اندیشمندان بزرگ تشیع و الازهر، روابط درخشانی میان جامعه شیعی و الازهر شکل گرفت که از آن میان می‌توان به فتوای معروف شیخ الازهر، «شیخ محمود شلتوت» نسبت به جواز تقلید از مذهب شیعه، تألیف آثار متعدد شیعی در پرتو این ارتباطات و همچنین کرسی تدریس فقه شیعه در این دانشگاه اشاره کرد. پس از انقلاب اسلامی، روابط میان کشور مصر و ایران به‌دلیل سرسپردگی حاکمان این کشور به اسرائیل و غرب، قطع شد و این امر تأثیر مستقیمی بر تعاملات الازهر و مراکز علمی شیعی برجای گذاشت. عدم ارتباط این دانشگاه با مراکز و علمای شیعی، فضای مناسبی را برای جریان‌های سلفی و تکفیری ایجاد کرد تا به تبلیغ علیه شیعه پرداخته و پروژه «شیعه‌هراسی» و «شیعه‌ستیزی» را در این مرکز اجرا کنند. چنین شرایطی اقتضا می‌کند، به‌رغم عدم وجود روابط سیاسی میان دو کشور، روابط علمی میان مراکز علمی، شیعه و مصر، مجددا با تمام ظرفیت احیا شود و بار دیگر شاهد روابط علمی و تقریبی مصر و ایران باشیم. در این راستا، تحقیق حاضر به‌دنبال معرفی جامع دانشگاه الازهر در حوزه‌های مختلف به محققان و مراکز علمی جمهوری اسلامی ایران است تا در پرتو این شناخت، عرصه‌های تعاملات علمی بار دیگر احیا شود.