بررسی تطبیقی بین جلالالدین محمد مولوی و ویلیام بلیک: تخیل
مقایسه بین اندیشهها و بررسی آرا و نظریات همواره از جملهی ریشهدارترین روشهای مباحثه و مطالعه در میان اندیشمندان و دانشمندان بوده است. ادبیات تطبیقی شاخهای از نقد ادبی است که از انعکاس و تاثیر ادبیات ملتی در ادبیات ملت دیگر سخن میگوید. مطالعهی تطبیقی در ادبیات به ویژه ادب عرفانی از جذابیت بالایی برخوردار است. در کتاب حاضر مقایسهای بین جلالالدین محمد مولوی ـ شاعر و عارف قرن 7 هـ . ق ـ و ویلیام بلیک شاعر و نقاشی که چند قرن پس از او میزیسته، از نظر ادبی و عرفانی صورت گرفته است. نویسندهی کتاب کوشیده است که در حد امکان به فرهنگ مشترک جوامع انسانی اشاره کند و از طریق ادبیات تطبیقی طلایهداران فرهنگ مشترک بشری را در بین نسلها و عصرها بیابد و نشان دهد که آنان بسی فراتر از انسانهای عادی افقهای حیات بشری را دیدهاند و از تنگنای مرزهای نژادی، جغرافیایی و سیاسی عبور کرده و برای جامعهی ایدهآل و جهانی تلاش کردهاند. در تدوین این کتاب، علاوه بر شش دفتر مثنوی، کتابهای فیهمافیه، و گزیدهی غزلیات شمس، آثار ویلیام بلیک تحت عنوان آوای معصومیت، آوای تجربه، ازدواج بهشت و جهنم و با گزیدههایی از بهترین اشعار دیوان او مقایسه شده است. موضوعات بررسی شده در کتاب عبارتاند از: تخیل؛ وحدت، تجلی و تضاد؛ عشق، ظلمستیزی، مبارزه با نفس، تلاش و انفعال؛ عقل، علم، حواس؛ روانشناسی و عرفان، زن، الهام، مرگ، خاموشی، کودک و موسیقی.