سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب بر آن است تا نشان دهد که در قرن حاضر مفهوم توسعه با تجدیدنظر در باورهای بنیادین خود مواجه گشت و الگوی غربی و صرفاً عقلانی آن نتوانسته است به وعده‌های اصلی آن (کاهش فقر و بیکاری، بهبود آموزش و بهداشت، تغییر ساختار حقوقی و جنسیتی، دستیابی به آزادی‌ها و ...) پاسخ دهد. در بسیاری از موارد هم توسعه در خصوصاً در کشورهای درحال‌توسعه باعث تشدید شکاف در اهداف و باورهای منتسب به خود شده است. یکی از این گرایش‌های نوین که از اوایل قرن بیست و یکم به بعد مطرح و به‌شدت در حال رشد است، توجه ویژه به نظریه‌های کیفی توسعه، در قالب مفاهیمی مانند پسامدرنیسم، پساساختارگرایی، پسافوردیسم، پسااستعمارگرایی و پساتوسعه است.