هرمس و زبان مرغان
مذهب، گنون، رنه، 1886 - 1951
سنت باطنی، تاریخ بشر را چرخههایی از عصرهای تاریک و روشن میداند که در پایان هر عصر، جهان تاریک و گم و در آغاز عصر دیگر از نو روشن و پیدا میشود. باطنی، صفتی بوده که در یونان باستان در مدرسه به کار میآمد. و آموزههای باطنی توسط سنت شفاهی به استادانی قابل، انتقال مییافت. امر باطنی محتویات مکنون یک آموزه است. واقعیت باطنی و تاریخ قدسی، تاریخنگاری نیست اما با سرچشمه و آغاز تاریخ سروکار دارد. کل پیکر دانش و معرفت را "باطنیت" میسازد. این کتاب حاوی برگردان ده مقاله از کتاب انگلیسی "شمشیر معرفت" (The sword of Gnosis) دربارۀ سنتباوری، نمادگرایی، کیهانشناسی و باطنیت تطبیقی به قلم باطنی باورهای شناخته شده در ایران است. دو مقالۀ نخست از رنهگنون ـ پدر باطنیگری نوین ـ مدخلی بر این بررسی تطبیقی است. مقالۀ نخست با عنوان "زبان مرغان"، بیانی نهادین از سرمنشا زبان راز آشنایان است و به زبان قدسی و زبان سری اشاره دارد. مقالۀ دوم، "هرمس" نام دارد. هرمس، بنیانگذار حکمت اسراری است. این مقاله به بررسی تطبیقی نمادها و معانی باطنی هرمسیگری اختصاص دارد. شش مقالۀ دیگر، در باب نمادگرایی و معانی پنهان هریک از نمادها، این عناوین را شامل میشود: "معنای پنهان هیکل/ لئو شایا"، "کلیدی بر انجیل/ فریتیوف شوئون"، "تاملی بر راز کوان/ فریتیوف شوئون" و "هفت گناه کبیره"، "نشانههای اعصار" و "سرودههای کهن لیتوانی" از مارتین لینگز. در نهایت دو مقاله از تیتوس بورکهارت ترجمه شده است که یکی مقالهای فنی و تحلیلی تحت عنوان "زبان عربی و هنرهای بصری" در خصوص خط و زبان و معماری عربی از آغاز تا عصر اسلام است و دیگری مقالهای مفصل تحت عنوان "کیهانشناسی و علم نوین" که به مقایسۀ انتقادی کیهانشناسی سنتی و کیهانشناسی علم نوین اختصاص دارد.