سبد سفارش شما خالی است!

عبدالمحمد همدانی از پرچم‌داران علم و حکمت، از فقیهان، محدثان و ادیبانی بود که به همه رشته‌های مربوط به علوم دینی و معارف اسلامی آگاهی داشت. زمان ولادت او مشخص نیست ولی پس از مدتی به کربلا رفته و در آن‌جا ساکن شد و در مدت عمر خود سی‌سال در مسند اجتهاد بوده و کتاب‌های متعددی در فقه، اصول، لغت و عرفان از خود برجای گذاشته است. او در 18 ذی‌الحجه سال 1316 به شهادت رسید. او کتاب حاضر را در زمینه حکمت اربعه عملیه ـ عرفان عملی ـ نوشته است؛ اما با مطالعه کتاب روشن می‌شود که بحث‌های مهمی از عرفان نظری را نیز بیان نموده است. یکی از ویژگی‌های کتاب، جمع میان شرع، عقل، دین و عرفان است؛ یعنی برای مسائل حکمی و عرفانی، پشتوانه‌ای از قرآن و سنت آورده است. کتاب از روی نسخه چاپ سنگی و نیز یک نسخه خطی از آستان قدس رضوی تصحیح شده و تلفیقی از زبان فارسی و عربی است. برخی موضوعات کتاب عبارت‌اند از: استجابت دعا؛ اهمیت تشیع و صفات شیعه؛ ریاضت نفس؛ شرایط و آداب ذکر؛ اهل سلوک؛ امامت؛ دلایل امامت حضرت علی (ع)، و علامات ظهور امام مهدی (عج).