میراث مولوی: شعر و عرفان در اسلام
مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، 604 - 674ق. - نقد و تفسیر
این کتاب حاوی مقالات کنفرانس "Giorgio Levi Delle via" برگزار شده در 8-10 ماه مه 1987 در دانشگاه کالیفرنیا و پژوهشی در خصوص میراث معنوی و ادبی مولاناست. در میان نویسندگان این مقالات، پروفسور "آنماری شیمل"، معروفترین مفسر آثار مولانا به شمار میرود. دیگر نویسندگان مقالات همگی موفق شدهاند به حوزهی درک مولوی و تاثیر او در جهان اسلام ابعاد تازهای را اضافه کنند. بر این اساس "امین بنانی" و "کریستوف بورگل" کار خویش را بر روی تلقی هوشمندانه و خیالانگیز مولوی از غزل به منزلهی یکی از قالبهای شعر متمرکز کردهاند. "ویلیام چیتیک"، معنی و کاربرد وحدت وجود را در آثار مولوی بررسی کرده است. مقالات "حمید دباشی" و "مارگارت میلز" به بررسی و تفسیر مثنوی معنوی اختصاص یافته است. دباشی، رویکرد مولوی به موضوعات کلامی چون جدال خیر و شر و جبر و اختیار و میلز پیوند مثنوی و فرهنگ عامه را ارزیابی کرده است. در فصل پایانی نیز "ویکتوریا هولبروک"، تاثیر مولوی بر شاعر عثمانی، "تخاب"، را در منظومهی "زیبایی و عشق" او تحلیل کرده است.