شوق دوست
عاشقانههایی در قالب نو و کلاسیک، اشعار این دفتر را تشکیل میدهد، نمونهای از آن بدینقرار است: سپیده زده بود/ سارها بر لب بام/ میسرودند به شادی/ نوید فراخوان بهار/ و بیاختیار من/ غرق دریای خاطرت/ از گذر عمر صد دریغ/ که سبزینهی بهار هم/ زردی خزانیست/ بیوجود سبز تو.