بازگرداندن بیماران روانی به جامعه
در تمام دنیا، نوع برداشت از بیماریهای شدید روانی، متفاوت از بیماریهای جسمی است؛ افراد سالم جامعه از آنها فاصله میگیرند و تمایلی به کار کردن، دوستی، ازدواج و زندگی نزدیک با آنها ندارند. طرد و کنار گذاردن مبتلایان به اختلالات روانپزشکی توسط جامعه، باعث انزوای اجتماعی آنها میشود. وسایل ارتباط جمعی در شکلدهی صحیح افکار عمومی در خصوص بیماران روانی بسیار موثر هستند. تمرکز نویسنده در این کتاب بر افراد مبتلا به بیماریهای شدید روانی به خصوص پسیکوزها، اسکیزوفرنیا و شیدایی ـ افسردگی بوده است. وی دربارة پذیرش افراد جامعه دربارة شهروند بودن مبتلایان به روانپریشی، دادن نقش اجتماعی باارزش به آنها و خلاصی از آزار و اذیت بحث کرده است. معرفی موانع اجتماعی شدن و اشتغال بیماران، ریشههای انگ، و غلبه بر موانع اشتغال محور بحثهای کتاب را تشکیل میدهد.