سبد سفارش شما خالی است!

نکتۀ اساسی در مدیریت و رهبری عصر حاضر این است که مدیران، دانش، توانایی، مهارت و تسلط خود و کارکنان سازمان را افزایش دهند؛ چرا که سازمان‌هایی موفق هستند که تمام کارکنان آن‌ها به طور پیوسته و مداوم در صدد ارتقای توانایی خود باشند. توسعۀ اطلاعات، فناوری، اطلاعات دانش، بهبود وکیفیت کار، نوآوری، و پای‌بندی به ارزش‌ها و اصول اخلاقی از راه‌های افزایش توانایی است. با مطرح شدن رشد و توسعۀ کارکنان، نیاز به یادگیری نیز مطرح گردید. گرچه یادگیری همیشه در سازمان‌ها انجام گرفته است. لیکن سرعت یادگیری در سازمان‌ها بسیار کندتر از سرعت تغییرات محیطی بوده و سازمان‌هایی توانسته‌اند به حیات خود ادامه دهند که به موقع، تحولات محیط پیرامونی را تشخیص و واکنش مناسب از خود نشان داده‌اند. سازمان‌های آموزشی و به ویژه دانشگاه‌ها نیز از این امر مستثنی نیستند. آینده از آن دانشگاه‌هایی خواهد بود که بر توسعه و آموزش کارکنان سرمایه‌گذاری نمایند و یادگیری و یاددهی را در سازمان‌های خود نهادینه سازند. در کتاب حاضر ابتدا ساختار دانشگاه‌ها، رسالت آن‌ها، چالش‌های فراروی آموزش عالی در هزارۀ سوم و شیوه‌های رهبری در آموزش عالی بررسی و سپس با اتکا به نظریۀ سازمان یاددهنده، الگوهای جدید رهبری در آموزش عالی و دانشگاه یاددهنده معرفی می‌شود.