سبد سفارش شما خالی است!

در مجموعه شعر((دریای واژگون)) اشعاری اغلب در قالب((غزل)) و گاه((نو)) به چاپ رسیده است .برخی سروده‌های این مجموعه عبارت‌اند از :((یک معما و((...، ((مسخ))، ((برای تو))، ((پاسخ))، ((فریب))، ((عاشقانه))، ((راز))، ((پرهیز))، ((صفیر))، ((حماسه))، ((غفلت))، ((عروج)) و ((وداع و ستاره)) : ترا به گریه سرودم، وداع تا شب پایان/ به یاد آر پس از این، سرود واژه گریان/ تو ای عزیزترینم !خزان رسید به شهرت؟/ و ناگزیر سفرکن، ز سایه‌های گریزان/ نه با شکوفه و خنده، نه چون رهای پرنده/ که در شبی شکننده، که بی ستاره و پنهان/ نمانده است شهابی/ نه آتشی و نه آبی/ که داغ‌های سرابی، که خارهای مغیلان/ بگو به ماه نتابد، به کوچه راه نیابد/ ز خانه تا بگریزی، چو بادهای پریشان/ شبت مخاطره دارد، غروب خاطره دارد/ نظر به پنجره دارد، نگاه خسته ایوان/ تو چشم بر همه بسته، من از وداع تو خسته/ دل ستاره شکسته، ((سپیده)) سر به گریبان .