سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این کتاب دو انقلاب بزرگ ژنتیک در سده‌ی گذشته (تدوین نظریه‌ی کلاسیک مندلی و کشف و تحقیق ساختار DNA و فناوری‌های حاصل از این کشفیات بنیادی) را بررسی نموده است. وی در فصل نخست، تبدیل را از منظر فلسفی شرح می‌دهد و استدلال می‌کند که وقتی بشر ارگانیسم‌های زنده را به موجودات مصنوعی زیستی تبدیل می‌کند. این تغییر وضعیت فی‌الواقع تغییری معرفت‌شناختی است. فصل دوم نگاهی به رابطه‌ی مابین دانش نظری و فناوری آن به منظور ایجاد این نظریه‌ی محوری است که فناوری نوین تحت هدایت علم و ناشی از آن شناخته شده است. در این فصل هم‌چنین تلاش می‌شود که نتیجه‌ی منطقی نظریه‌ی مذکور یعنی این نکته استنباط شود که هر قدر درک نظری حاصل از علوم پایه ژرف‌تر باشد فناوری منتج از بینش‌های آن نیرومندتر می‌شود. در فصل سوم و چهارم به ترتیب علم ژنتیک مندلی و فناوری دورگه‌پروری آن از یک سو و دانش ژنتیک مولکولی DNA و فناوری زیستی آن از سوی دیگر بحث و بررسی شده است. مطالب فصل پنجم درباره‌ی فناوری زیستی و پنت‌‌‌پذیری مواد ژنتیکی است و فصل ششم به موضوع انسانی کردن طبیعت زنده و طبیعی کردن انسان اختصاص دارد.