سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، پیچیدگی‌ها و پیامدهای بحث «پوپر» را پی می‌گیرد. نویسنده در این کتاب نشان می‌دهد که تاریخی‌گرایی تنها ویژگی اندیشه «مارکس»، «هگل» یا «افلاطون» نیست، بلکه چنان که مترجم نیز یادآور شده خود «پوپر» هم با طرح مفهوم «منطق موقعیت» به همین عارضه دچار آمده است. در واقع بحث درباره نسبت شناخت و تاریخی‌گرایی بسیار پیچیده‌تر از آن است که «پوپر» در ابتدا بر آن بود. شاید حق با «هگل» باشد که شناخت را حقیقتاً تاریخی می‌دید و به نظر می‌رسد «دامیکو» با طرح اندیشه فوکو در برابر «پوپر» به همین استدلال متمایل می‌شود و تاریخی‌گرایی را گریزناپذیر می‌داند. این کتاب جلوه‌ای دیگر از بحث درباره حدود شناخت و الزامات آن را به نمایش می‌گذارد.