سبد سفارش شما خالی است!

مجموعه‌ی حاضر متضمن ده مقاله در حوزه‌ی "روابط بین‌الملل در قرن بیستم" است که به وسیله‌ی "آندرولینکلیتر" تدوین و ویرایش شده و عبارت است از: "مساله‌ی سطح تحلیل در روابط بین‌الملل/ دیوید سینگر"، "نظام بین‌المللی/ مارتین‌ هالیس و استیو اسمیت"، "کانت، میراث‌های لیبرالی و امور خارجی/ مایکل دویل"، "علل هنجاری و ساختاری صلح مردم‌سالارانه؛ 1986-1946/ زیور مائوز و بروس راست"، "چگونه لیبرالیسم موجب صلح میان مردم‌سالاری‌ها می‌شود؟/ مرجان اوئن"، "کانت یا کنت: افسانه‌ی صلح مردم‌سالارانه/ کریستوفر دین"، "اتحادیه‌های صلح‌جو/ ریموند کوئن"، "اعتراضی کانتی بر گفتمان غریب صلح میان دولت‌های لیبرال/ جان مک ملین"، "گسترش مردم‌سالاری و خطر جنگ/ ادوارد منسفیلد و جک اسنایدر"، "و صلح مردم‌سالارانه ـ مردم‌سالاری‌های جنگ‌طلب؟/ توماس ریس کاپن". در بخش درآمد کتاب خاطرنشان گردیده است: "این واقعیت که دولت‌های مردم‌سالار لیبرال و قانونی به جنگ هم نمی‌روند به منزله‌ی نزدیک‌ترین چیز به قانونی در عرصه‌ی سیاست بین‌الملل قلمداد شده است. برخی از شرکت‌کنندگان این بحث صرفا منکر وجود پیوند علنی روشنی میان لیبرالیسم و صلح هستند. از دید آنان چنین پیوندهایی در مواردی هم که وجود دارد تصادفی است و ضمنا باید به خاطر داشت که دولت‌های لیبرال غالبا به جنگ دولت‌های غیر لیبرال می‌روند. از زمان فروپاشی نظام دوقطبی که بسیاری از لیبرال‌ها مدعی شدند، پیروزی مردم‌سالاری لیبرال، تحول فرخنده‌ای برای مناسبات میان دولت‌ها و نیز مناسبات درونی آن‌هاست، علاقه‌مندی به تعیین این که دقیقا چه چیزی در لیبرالیسم می‌تواند دولت‌های لیبرال را به برقراری مناسبات مسالمت‌آمیز با هم متمایل سازد، افزایش یافته است. در این دیدگاه تلویحا این باور وجود دارد که دیگر لازم نیست روابط بین‌الملل خشونت‌بار باشد".