سبد سفارش شما خالی است!

اکتاویوپاز علاوه بر پرداختن به شاعری، در سال 1962 سفیر مکزیک شد و به هند رفت. در این هنگام مطالعات عمیق خویش را دربارۀ هنر و فلسفۀ هند آغاز کرد و هشت مجموعه شعر و مجموعه مقالاتی را به چاپ رسانید. از جمله کارهای بعدی او می‌توان ویراستاری، تدریس در دانشگاه‌های معتبر و سردبیری مجلات را نام برد. او سرانجام پس از اقدامات فراوان ادبی و اجتماعی در سال 1998 درگذشت. مجموعۀ کامل اشعار اکتاویوپاز یک دورۀ سی‌سالۀ شاعری او، یعنی از سال 1957 تا 1987 را دربرمی‌گیرد. این مجموعه به چهار کتاب بخش گردیده که دو کتاب آخر آن یعنی «بازگشت» و «درخت درون» در کتاب حاضر گنجانده شده‌اند. پاره‌ای از عناوین شعرهای کتاب عبارت‌اند از: آتش روزانه؛ زمان چهره‌ به چهره؛ سنگ سیاه و سپید؛ نخل مسافر؛ کنار جویبار؛ اگرچه شب است؛ نان برشته؛ بیداری؛ باغ ملی؛ چهار بید؛ و ترانۀ ناموزون.