سبد سفارش شما خالی است!

ریشه‌های نظیر سبک «فولدنیگ» برخواسته از تفکرات مکتوب و غیرمکتوب دو متفکر و اندیشمند معاصر «ژبل دلوز» و «ملیکس گاتاری» است. این دو تن از جمله فلاسفة پساساختارگرا محسوب می‌شوند که فلسفة دکارتی را نقد و به جهان زیست از دریچه‌ای نو نگریسته‌اند. در حقیقت، کسب فولونیگ که برخواسته از نظرهای آنهاست، همان‌گونه که از نام آن پیداست، لایه‌وار است و منطق دو ارزش (خوب ـ بد؛ زشت و زیبا و...) را به زیر سئوال برده و مفاهیم و پدیده‌ها را در کنار یک‌دیگر بسان لایه‌هایی که تاثیر می‌گذارند، ارائه می‌کند. از ویژگی‌های معماری این سبک می‌توان به ساختمان‌های نرم و انعطاف‌پذیر که مانند لایه‌های درونی زمین تحت فشارهای خارجی شکل گرفته‌اند؛ اشاره کرد. بیان و تجلی تضادها و عدم هماهنگی در پلان و نما نیز از دیگر ویژگی‌های این سبک است، که به دلیل استفاده از فرم‌های منحنی و سیال، نام «نئوباروک» را نیز بدان بخشیده‌اند. کتاب حاضر، از سری کتاب‌های انتشارات «راتلج»، با عنوان «اندیشمندان برای معماران» است که در آن به بررسی مبانی نظری معماری فولدنیگ پرداخته می‌شود.