اصول الدین فی تفسیر المیزان (التوحید و العدل)
شرح مباحث اعتقادی مندرج در تفسیر المیزان در باب توحید و عدل است. در این کتاب مباحث اصول دین مربوط به توحید و عدل که در تفسیر المیزان مورد بحث قرار گرفته شده است شرح داده شده است. در ابتدای کتاب مباحث توحید از قبیل اثبات صانع و ادله فطری و برهانی اثبات وجود خداوند متعال مورد بحث قرار گرفته و اثبات توحید و ضرورت وحدت برای خداوند همراه با دلایل عقلی و فلسفی تبیین میگردد. در ادامه اقسام توحید اعم توحید ذاتی، توحید صفاتی، توحید در خالقیت، توحید در ربوبیت، توحید در حاکمیت و توحید عبادی همراه با ادله عقلی آن بیان میشود. آنگاه صفات ثبوتی و ذاتی خداوند متعال و صفات فعل مورد بررسی قرار گرفته و برخی از صفات مانند علم، قدرت، حیات، اراده، الاهیت، قدیم بودن و صفات سلبیه خداوند مانند جسم نبودن، حادث نبودن عدم رؤیت و ادله روایی و عقلی مربوط به آنها ارایه گردیده است. در قسمت دیگری از کتاب به بحث درباره عدل الهی پرداخته و مباحث مرتبط با آن مانند حسن و قبح عقلی، مبحث شرور، جبر و اختیار و سعادت و شقاوت از منظر اشاعر، معتزله و امامیه مورد تجزیه و تحلیل عقلی و نقلی قرار میگیرد. نگارنده ابتدا در هر یک از مباحث دیدگاه علامه طباطبایی را مطرح و سپس شرح مختصری بر این دیدگاهها ارایه مینماید.