هپاتیت
در حال حاضر، بیماریهای واگیردار از مشکلات مهم جامعۀ ایران به شمار میرود. یکی از این بیماریها "هپاتیت" است که تمام گروههای سنی را دربرمیگیرد. هپاتیت نوعی بیماری ویروسی است که موجب بزرگ شدن کبد میشود. این بیماری شامل هپاتیت A, B, C, D و E است. مهمترین نوع بیماری هپاتیت نوع B است که معمولا فرد مبتلا به آن به هپاتیت D نیز مبتلا میشود. این بیماری با علایمی از قبیل تب، کسالت، تهوع و استفراغ شروع میشود و با علایمی چون: زرد شدن سفیدی چشمها، پررنگ شدن ادرار و... ادامه مییابد. اگر هپاتیت به موقع درمان نشود، ممکن است کبد بزرگ شده یا این که فرد، مبتلا به سرطان کبد شود. هپاتیت از طریق استفاده از سرنگ آلوده به ویروس هپاتیت، تماس پوست دارای خراش با خون آلوده، پاشیده شدن خون آلوده به چشم فرد سالم و... قابل انتقال است. درمان هپاتیت در دو مرحله به شرح ذیل انجام میشود: مرحلۀ اول، استراحت کردن و خوردن مایعات و مواد غذایی مناسب است؛ مرحلۀ دوم استفاده از درمان دارویی است. همچنین افرادی که از بیمار مبتلا به هپاتیت مراقبت میکنند، باید از این وسایل آلوده و ترشحات بدن وی دوری کنند، همچنین لازم است این افراد واکسن هپاتیت را در سه نوبت تزریق کنند. در هر حال، همیشه توصیه میشود که پیشگیری بهتر از درمان است، بنابراین با توجه به شایع بودن بیماری هپاتیت، بهترین راه پیشگیری از آن، واکسیناسیون همۀ افراد است؛ ضمن آن که رعایت بهداشت، شناسایی افراد مبتلا و درمان آنها، آموزش افراد و رعایت نکات اخلاقی از دیگر موارد مهم پیشگیری به شمار میرود.