ژئوپولیتیک و سیاست خارجی ایران
بخشهایی از مباحث این مجموعه، پیش از این به تناسب موضوع در فصلنامهی "بررسیهای نظامی" شمارههای 15، 16، 19، 20 و 21، فصلنامهی "پانزده خرداد" شمارههای 23 و 24، همچنین ماهنامهی "اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی" شمارهی 96-95 چاپ گردیده است. مطالب این کتاب در قالب سه بخش: ویژگیهای ژئوپولیتیک ایران، آثار علایق ژئوپولیتیک قدرتهای جهانی، و جهتگیریهای سیاست خارجی تدوین شده است. نویسنده سیاست خارجی ایران را در واکنش به عملکرد قدرتهای مداخلهگر، شامل سه الگوی بیطرفی، انطباق رضایتآمیز، و اعتراضی میداند. وی بر اساس این سه الگو، چهار دیدگاه را دربارهی تاثیر ژئوپولتیک بر جهتگیریهای سیاست خارجی مطرح میسازد: 1- کشور ایران در صورت اتخاذ استراتژی بیطرفی میتواند با عدم ورود به مناقشات بینالمللی، منافع خود را تامین نماید و از کشمکش با قدرتهای جهانی برحذر باشد. 2- سیاست خارجی ایران محکوم ویژگیهای ژئوپولتیک آن است و چارهای جز انطباق با شرایط حاکم بر عرصهی مناسبات بینالمللی و سازش با قدرتهای جهانی ندارد. 3- با اعتراض و تجدیدنظرطلبی و مقابله با قدرتهای حاکم جهانی میتوان حقوق ایران را اعاده و از منافع مالی دفاع نمود. 4- با شناخت واقعی جایگاه ایران و با توجه به نقشی که این شکور میتواند با توجه به ظرفیت اقدام در عرصهی مناسبات منطقهای و جهانی برعهده داشته باشد، با رویکردی تعاملگرایانه به جای تقابلگرایانه، منفعلانه و بیطرفانه از منافع ملی حفاظت و حراست نماید و نقشی مثبت و سازنده در قبال بحرانهای منطقهای و جهانی داشته باشد.