سبد سفارش شما خالی است!

سابقة کتابت قرآن کریم به قرون اولیة اسلام و زمان کاتبان وحی از جمله حضرت امیرالمومنین علی بن ابی‌طالب (ع) می‌رسد. در طول زمان و با تکامل خط کوفی و سیر تحول خط در جهان اسلام، کاتبان و خوشنویسان مشهوری مانند عثمان بن حسین وراق غزنوی و فرزندش محمد و ابن مقله، یاقوت مستعصمی، باسینقر میرزا، ابراهیم سلطان، عبدالله طباخ، علاءالدین تبریزی ـ استاد بسیاری از هنرمندان و خوشنویسان بعد از خود، از جمله عبدالباقی تبریزی و علیرضا عباسی ـ به این مهم همت گماشته و آثار ارزشمندی از خود باقی گذاشته‌اند. اواخر دورة تیموری و عصر صفوی نقطة اوج کتابت قرآن کریم بود، تا جایی که استاد علیرضا عباسی، که در کتیبه‌نویسی، خط نستعلیق و کتابت‌ حلی و خنفی سرآمد روزگار خویش بود، به کتابت قرآنی پرداخت. صفحاتی از اثر مذکور در کتاب حاضر به چاپ رسیده است. این قرآن را علیرضا عباسی در اواخر قرن 10 و اوایل قرن 11 هـ . ق در 434 صفحه به خط ریحان نوشته است و اکنون در کتابخانة مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.