سبد سفارش شما خالی است!

«اجتهاد» به معنای تلاش فقیه برای دستیابی به احکام شرعی از راه منابع احکام است که این امر از همان سده‌های نخست ظهور اسلام رواج داشته‌است. در این میان مذاهب و فرقه‌های اسلامی علی‌رغم دیدگاه متفاوتی که در موضوع اجتهاد دارند، همگی در بهره‌گیری فقیه از ابزار زبانی و متنی و عقلانی و نیز تحلیل داده‌ها جهت گرفتن حکم شرعی اتفاق نظر دارند. آنچه در این پژوهش می‌خوانید بررسی نسبت اجتهاد با پدیده اخباری‌گری و تأثیرات آن بر فقه است؛ بااین توضیح که صاحب‌نظران تفکر اخباری‌گری عقل را در رسیدن به احکام شرعی ناتوان می‌دانند. این تفکر برخواسته از نظریات جمعی از عالمان مشهور امامیه است، و کتاب حاضر شامل دیدگاه اخباریان و استدلال‌های عقلی و نقلی عالمان امامیه است. معنای لغوی و اصطلاحی اجتهاد، شرح واژه‌های مرتبط با اجتهاد(استدلال،‌استنباط، افتاء و غیره)، شرح حال تعدادی از اخباریان و معرفی تألیفات آن‌ها، تقابل اخباری‌گری و اجتهاد در مکتب شیعه و اهل سنت از جمله موضوعاتی است که در کتاب به آنها پرداخته شده‌است.