سبد سفارش شما خالی است!

تعزیر شرعی، مجازات و عقوبتی است که غالبا نوع و میزان آن از جانب شارع معین نشده و تعیین آن با توجه به مقتضیات زمان، نوع جرم و شخصیت مجرمان از اختیارات حاکم است. از نظر فقهای اسلام، ارتکاب هر معصیتی مستلزم عقوبت است. در کتاب‌های فقهی، معصیت به رفتاری اطلاق می‌شود که شارع مقدس ادای آن را حرام یا ترک آن را واجب کرده است. به طور کلی غیر از جنایات مشمول عقوبت‌های قصاص و دیه، قول مشهور فقهای امامیه‌ آن است که هر معصیتی مشمول عقوبت حد نباشد قابل تعزیر است. بنابراین از دید قانون، ارتکاب هر رفتاری هرچند مضر، خطرناک و غیر اخلاقی باشد یا از نظر شرعی گناه تلقی شود قابل مجازات نیست مگر آن‌که قبلا از طرف قانون به عنوان جرم معرفی و مجازاتی برای آن تعیین شده باشد. اعمال مجازات تعزیری منوط به پیش‌بینی قانون در مورد رفتارهایی است که از نظر قانون جرم است. کتاب حاضر به مبحث تعزیرات در فقه اسلام و حقوق ایران اختصاص دارد که مطالبی از این دست را دربرمی‌گیرد: اجرای تعزیر در گناهان کبیره و صغیره، تعزیر و مجازات‌های بازدارنده، ملاک اجرای تعزیر در حقوق ایران و ارتکاب رفتار خلاف نظم مصالح عمومی.