سبد سفارش شما خالی است!

بردیا لحظه‌ای از ترس، خودش را عقب کشید؛ اما انگار دست پری روی شانه‌اش باعث شد که دلگرمی خاصی پیدا کند. پس توانست نفس عمیقی بکشد و گفت: من مطمئنم یه کسی اینجا بود و داشت من رو نگاه می‌کرد. سنگینی نگاه و انرژی منفی وجودش رو حس کردم. انگار یک لحظه تمام بدنم یخ شده بود و چیزی مثل یک نمی دونم چی بگم، یه چیزی مثل هوا بود که بدنم رو بی حس و سرد کرده بود. وقتی برگشتم، یک سایه یا شاید هم یک شبح دیدم که انگار یه نیزه بزرگ و عجیب توی دستش بود که از پشت پنجره رد شد.