سبد سفارش شما خالی است!

محیط زیست‌گرایی (سیاست سبز روشن)، به دنبال رهیافتی مدیریتی نسبت به مسائل زیست‌محیطی است و دلخوش به این باور که بدون هرگونه دگرگونی بنیادی در ارزش‌های کنونی یا الگوهای تولید و مصرف می‌توان مسائل زیست‌محیطی را از میان برداشت. حال آن که زیست بوم‌گرایی، و (سیاست سبز تیره) بر این باور است که حیات پایدار و شکوفای انسان‌ها به دگرگونی‌های بنیادی در رابطة ما با جهان طبیعی غیرانسانی و شیوة زندگی اجتماعی و سیاسی ما بستگی دارد. کتاب حاضر دربارة اندیشه‌های زیست‌محیطی است، اما همة اندیشه‌های مربوط به این موضوع را دربرنمی‌گیرد. هدف اصلی نگارنده توصیف و ارزیابی دیدگاه‌هایی در زمینة محیط زیست است که می‌توان آنها را به عنوان یک ایدئولوژی به شمار آورد که همان ایدئولوژی زیست بوم‌گرایی است. اما نگارنده به سه نکته در این خصوص تاکید دارد، نخست این که زیست بوم‌گرایی‌ همان محیط زیست‌گرایی نیست، دوم این که محیط زیست‌گرایی یک ایدئولوژی سیاسی نیست و سوم این که هرچند محیط زیست‌گرایی را می‌توان با بیش‌تر ایدئولوژی‌ها ترکیب کرد، زیرا ویژگی‌های خاص خود را ندارند، اما ترکیب آن با زیست بوم‌گرایی از همه دشوارتر است. دلایل مراقبت از محیط زیست؛ جهان‌شمولی و دگرگونی اجتماعی؛ فرضیة گایا؛ انسان‌مداری؛ محدودیت‌های رشد؛ منطقة زیست‌گرایی؛ سبک زندگی؛ و نتیجه‌گیری دربارة رابطة بوم‌شناسی و سوسیالیسم از مباحث کتاب هستند.