سبد سفارش شما خالی است!

فرقة صوفیه که توسط سنطوریان، یعقوبیان و یهودیانی که با حفظ اعتقادات خود، میان مسلمانان رخنه کرده، به لباس عالمان درآمده و مدعی حفظ تعالیم قرآن و احادیث ائمه (ع) بودند و عقاید خود را از قبیل جبر و قدر و... با عقاید مسلمانان درآمیخته و آیات قرآن و احادیث را همسو با عقاید خود تفسیر کرده بودند (تاویل آیات و حدیث‌سازی) با حمایت اموی‌ها به وجود آمد. هدف این فرقه، درگیر کردن اسلام با مسائل فرقه‌ای و برافروختن آتش مجادله در بین شیعیان بود که بعدها شیعیان برای حفظ اسلام تلاش کردند تا عقاید صوفی را با عقاید اسلامی تطبیق داده و تصوف اسلامی را ایجاد نمایند. نگارنده در کتاب حاضر نخست به اجمال دربارة جایگاه احادیث، که تحت عنوان سنت در اسلام مطرح است بحث، و سپس مطالبی را دربارة پراکنده‌گویی صوفیه بیان کرده است. آن‌گاه شیوة حدیث‌شناسی حدیث‌شناسان را مطرح و به معرفی حدیث‌سازان فرقه‌ای پرداخته است. در پایان نیز مواضع بهره‌گیری صوفیه از احادیث را تبیین نموده و نظریة مراجع تقلید را دربارة احادیث مورد استناد صوفیه به رشتة تحریر درآورده است.