سبد سفارش شما خالی است!

نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و احمد شاملو چهار شاعر نوپردازی هستند که هریک دارای سبک خاص خود هستند و هریک سهم موثر و در عین حال خلاقی در شعر امروز داشته‌اند. نیما کسی بود که با سعی و تلاش او زمینه‌ی تحول شعر فارسی به وجود آمد و شعر فارسی از محدوده‌ی وزن‌های یک دست و محدود رها شد. مهدی اخوان ثالث با توجه به پیشینه‌ای قوی که از شعر کهن داشت، موفق شد زیباترین، بی‌ایرادترین و در عین حال کامل‌ترین نمونه‌های شعر را بر اساس قالب نیمایی عرضه کند. فروغ فرخزاد به عنوان یک شاعر نیمایی نمونه‌های بسیار زیبایی از این سبک عرضه نمود. شعرهای فروغ با این که دارای وزن است، سادگی زبان و بیان او شعرش را تا به امروز بی‌وزن هدایت می‌کند، و شاملو شاعری است که وزن را در سرودن شعر کنار گذاشت و محتوا را رکن اصلی شعر دید. نویسنده در کتاب حاضر ضمن بررسی سیر تحولی شعر معاصر، آثار این چهار شاعر را بررسی کرده است. او با دو معیار به انتخاب شعرهای این شاعران پرداخته است: شعرهایی که به خوبی نماینده‌ی شعرهای آن شاعر باشد و هر شعر به درستی بتواند فضا، زبان و ذهنیت کلی شاعر را بیان کند و شعرهایی که خواننده‌ی نوجوان بتواند با آن ارتباط برقرار کند و در حیطه‌ی تجربه‌های فردی و زندگی او باشد.