نگاهی به رویکردهای تحلیلی و فراتحلیلی در فلسفه تعلیم و تربیت
نویسندگان در این کتاب به بررسی رویکردهای تحلیلی و فراتحلیلی در فلسفة تعلیم و تربیت میپردازند. بدین ترتیب در گام نخست از این کتاب به منظور آشنایی با ماهیت رشتة علوم تربیتی و فلسفة تربیت به بررسی ماهیت و ارتباط نظریة تربیتی و فلسفة تعلیم و تربیت پرداخته میشود. سپس دیدگاههای «نیچه» که یک پارادایم فکری جدید را در فلسفه ایجاد کرده، مورد مطالعه قرار میگیرد. آنگاه دیدگاههای فلاسفة تحلیلی در دورههای تجربهگرایی منطقی، پوزیتیویسم منطقی، زبان و مکتب لندن و کلیتگرایی و ترکیب، شرح داده میشود. در ادامه ضمن مطالعة رویکرد فمینیسم در تربیت به رویکرد هرمنوتیک بدین مقوله در سه دورة کلاسیک، مدرن و پسامدرن پرداخته میشود. در پایان نیز رویکرد ساختارگرایی و پساساختارگرایی در فلسفة تعلیم و تربیت با تأملی در نظرگاه فیلسوفان آن مکتب یعنی «ژاک دریدا»، «میشل فوکو» و... مورد بحث قرار میگیرد و به دنبال آن اطلاعاتی دربارة رویکرد پست مدرنیسم به فلسفة تعلیم و تربیت با بیان اصول مهم پستمدرن و ویژگیهای تعلیم و تربیت پست مدرنیستی ارائه میشود.