سبد سفارش شما خالی است!

((هدایت و سپهری)) عنوان کتابی است که ذیل چهار فصل در زمینه ادبیات معاصر و نقد ادبی فراهم آمده است :((بوف کور و خشم و هیاهو))، ((همسانی درونمایه‌های بوف کور و سه قطره خون))، ((بوف کور :نگاهی دیگر(سخنی درباره جهان‌بینی هدایت در بوف کور))) و ((نقدی بر شعر سهراب سپهری)) .مولف در فصل‌های نخستین کتاب با توجه به نظریه‌های((یونگ)) و ((تی.اس.الیوت)) مطالبی را در زمینه ادبیات تطبیقی و نقش((وجدان ناخودآگاه همگانی)) در پدیدآمدن اثر هنری بیان می‌کند .وی هدف اصلی خود را نشان دادن عظمت((بوف کور)) به‌مثابه شاهکار قصه‌نویسی معاصر ایران اعلام می‌دارد .بخش پایانی کتاب، مروری است بر((هشت کتاب)) و بیان فلسفه و جهان بینی سپهری در این اشعار .در این بخش تصریح شده که((هر چند سپهری مدتی در ((عرفان هندی)) سیر کرد به حقیقت دست نیافت و در این جست و جوی پی‌گیر ناکام ماند)) .در شعر((سپهری)) این نکته دایم به ما القا می‌شود که((انسان در دسترسی به اسرار ناتوان است، زیرا حقیقت غایب است و هر نوع ارتباطی با آن غیرممکن)) .