سبد سفارش شما خالی است!

«مرگ در ایران» نه تنها سفرنامه‌ای دربارة اوضاع ایران دوران رضاشاه، بلکه داستانی دربارة «غربت» آدمی است. در حقیقت، این متن یک سفرنامة «باطنی» است و خواننده را با سیر و سلوک زنی «غریب» و در جست‌وجوی خویشتن آشنا می‌کند. باید افزود که این اثر به لحاظی میراث ادبی اروپا (از ادگار آلن‌پو تا موسه و داستایوسکی)، اندیشة فلسفی و عرفانی آلمان (بوهمه، توالیس، نیچه)، نوشته‌های هرمسی و حکایات گنوستیک یا اشراقی («غربت غریبه» سهروردی) را به شکلی مدرن تداوم می‌بخشد. بار «عرفانی» داستان جذابیتی به کتاب داده است و خواننده در پس این روایت عاشقانه نالة دل انسان غربت‌زدة معاصر را می‌شنود. نویسندة کتاب «مرگ در ایران»، «آن ماری شوار تسنباخ» (42-1908 میلادی)، طی زندگی پرتلاطم و کوتاه خود در عرصه‌های جهانگردی، روزنامه‌نگاری، عکاسی، باستان‌شناسی و داستان‌نویسی حضور فعالی داشت و توجه معاصران را جلب کرد.