سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر درباره‌ی "خودشناسی علم اجتماعی از دیدگاه پایان قرن بیستم" است. این کتاب، نشان می‌دهد که علم اجتماعی در قرن گذشته، چه مسائلی را پشت سر گذاشته و موضوعات مهم آن، چه بوده است. نگارنده نخست از بحث اثبات‌گرایی آغاز می‌کند و توضیح می‌دهد که این مکتب تجزیه‌گرا، چگونه به وسیله‌ی فرا تجربه‌‌گرایانی چون "کارل پوپر" و "توماس کوهن"، استیلای خود بر حوزه‌ی علمی را از دست داد. نگارنده می‌کوشد، همه‌ی مکاتب علم اجتماعی را در دو جبهه‌ی بزرگ، تحت عنوان "واقع‌گرایی" و "تعبیر‌گرایی"، جای دهد و خود نیز در نهایت، موضع میانجی‌گرانه در پیش گرفته، سعی می‌کند تا این دو جبهه‌ی فکری را آشتی دهد.