راهنمای عملی مصرف فرآوردههای خونی
طب انتقال خون و فرآوردههای خونی، از روشهای درمانی است که دربرگیرندهی مراحل متعددی از جمله انتخاب مناسب و مصرف اجزای خونی و مشتقات آنها در شرایط مختلف با توجه به نیاز بیمار و ارزیابی بیماران مبتلا به واکنشهای ناشی از انتقال خون و یا فرآوردههای خونی است. اجزای خونی مختلف از جمله گلبولهای قرمز متراکم، پلاکتها، پلاسمای تازهی یخزده و کرایو با استناد از روشهای مختلف جداسازی فیزیکی نظیر سانتریفوژ و منجمد کردن از یک واحد خون کامل به دست میآیند و سایر مشتقات خونی نیز مثل آلبومین، پروتئینهای پلاسما و فاکتورهای انعقادی تغلیظ شده با استفاده از روشهای جداسازی خاص و روشهای ویروسکشی از واحدهای پلاسمایی پول به دست میآیند. با توجه به اهمیت طب انتقال خون در درمان، همچنین به حداقل رساندن عوارض ناشی از مصرف فرآوردههای خونی باید موارد مصرف، میزان مصرف، موارد عدم مصرف فرآوردهها و تستهای سازگاری بیان شوند و دستورالعملی واحد توسط کمیتههای انتقال خون بیمارستانها تهیه و به مراکز انتقال خون عرضه شود. به همین دلیل نگارنده در کتاب حاضر به موضوع انتقال خون پرداخته و نخست کلیات تهیهی فرآوردههای خونی و تستهای تاییدکنندهی سلامت فرآوردهها را بررسی کرده و در ادامه نحوهی استفاده از فرآوردههای خونی را به تفکیک توضیح داده است.