انسانشناسی زیستی عملی
انسانشناسی زیستی
علم انسانشناسی (Anthropology) عبارت است از مطالعۀ انسان از ابعاد فرهنگی، اجتماعی و زیستی و هرآنچه انسان با آن در ارتباط است. انسانشناسی یکی از گستردهترین علوم است که وابستگیاش به علوم زیستی بیشتر از علوم اجتماعی است و تمام مسائل انسان را در ارتباط با هم بررسی میکند. این علم دارای دو شاخۀ اصلی یعنی انسانشناسی فرهنگی و زیستی است. انسانشناسی زیستی به مطالعۀ وراثت (ژنتیک)، تطور زیستی، سازگاری اختلافات انسانی، یافتههای فسیلی تطور انسان، نخستیشناسی، و پایههای زیستی رفتار انسان میپردازد و ارتباط نزدیکی با علوم زیستی و علوم اجتماعی دارد. انسانشناسی زیستی نظری نیست و احتیاج به آزمایشگاه و کار عملی دارد. متاسفانه در مدت سیسال گذشته این علم به عنوان درسی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد چند دانشگاه تدریس میشود ولی فاقد جنبۀ عملی است. از این رو نگارنده مباحث کاربردی و عملی انسانشناسی زیستی را در کتاب حاضر تحت این عناوین مطرح کرده است: ابزار و وسایل اندازهگیری، کالبدسنجی انسانسنجی، کالبدشناسی، جمجمهشناسی، استخوانشناسی، جمجمهسنجی، استخوانسنجی، خصوصیات ژنتیک، خطوط پوستی، تعیین جنسیت و سن از روی استخوان، و جمعیت و روشهای آماری.