دانش بومی در زنبورداری
زنبورداری یکی از فعالیتهایی است که به دو روش سنتی و صنعتی انجام میپذیرد و میتوان با سادگی دامنۀ آن را کاهش یا گسترش داد. یک زنبوردار تازهکار قادر است که با تعداد محدودی کندو (کلنی) فعالیت خود را آغاز کرده و با توجه به تواناییهای خود، شمار و تعداد آنها را گسترش دهد. در دهههای اخیر، برخی از صاحبنظران، اهمیت توجه به نظامهای محلی، دانش بومی و دانش رسمی را در زمینههای مختلف از جمله کشاورزی و دامداری مورد تاکید قرار دادهاند. دانش بومی به مجموعۀ باورها، ارزشها، ابزار، روشها و تجربیات هر قوم گفته میشود که در اثر ارتباط آن قوم با محیط پیرامون (طبیعی) پدید میآید. کتاب به منظور معرفی دانش بومی در حوزۀ زنبورداری برای دانشجویان، کارشناسان، و زنبورداران نگاشته شده است. در کتاب از مواد و راهبردهای مختلفی که در نظام زنبورداری سنتی به کار رفته و یا میرود سخن به میان آمده تا حد امکان فلسفه و دلایل فنی استفاده از آنها تشریح گردیده است.