سبد سفارش شما خالی است!

مرا در چاه‌های تاریک، از ساحل تمام ممکن‌ها درست از همان‌جا سخن می‌گوید. میل به تماشا در انسان‌ها، بی رحمی مولود از این میل چرخ تولیدی که بی وقفه می‌چرخد، انسان‌هایی که چرخ آسیابشان می‌کند، عشق‌های نیمه تمام و حکایت‌های تکه تکه... هر هر چه آن‌ها پیش‌تر می‌رفتند، رنگ‌های دنیا عوض می‌شد، صداهای دنیا، سکوت‌هایش، سپس شکل‌هایش، آنان که از درها در رفت و آمد بودند عوض شدند، عزادارانش، عابرانش، درخت‌ها، چمن‌ها، برگ‌ها عوض شدند، زیبایی‌ها و زشتی‌هایش حتی همراه همه این‌ها و چیزهایی دیگر، فاصله‌ها، خبرها و عطرهایی که در فاصله‌ها و خبرها می‌چرخیدند، نیز عوض شد.