سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، گزارش سفری است که هیئت ایرانی به افغانستان در جهت جریان قطع آب رودخانة هیرمند داشته‌اند. مشکل اصلی از آنجا آغاز شد که رهبران سیاسی افغانستان تحت الحمایة بریتانیا در سرآغاز قرن بیستم، رودخانة هیرمند را یک رودخانة داخلی فرض کردند و هرگونه استفاده از آب آن را حق انحصاری افغانستان دانستند. در سال 1351، با معاهده‌ای که بین دو دولت ایران و افغانستان تصویب شد. «حقابة» ایران از هیرمند تعیین و در دهانة رودخانة سیستان به ایرانی‌ها تحویل داده شد. در سال‌های اخیر، عمده‌ترین مشکل، قطع جریان آب رودخانة هیرمند بوده است. با مذاکرات و گفت‌وگوهایی که روسای دولت با افغانی‌ها انجام داد، آب از اواخر 1381 به سمت سیستان جریان یافته و به رغم نوسان در شدت جریان و قطع و وصل‌های مجدد، «چاه نیمه‌ها» پر و تا حدودی نگرانی مردم منطقه کاهش‌یافته ولی پیگیری تحقق موادی از پروتکل، که افغانستان را متعهد به پرهیز از اقداماتی می‌کند که منجر به آلودگی منابع آب و تخریب محیط زیست پایین دست رودخانه می‌کند، ضروری است.