سبد سفارش شما خالی است!

پس از لشکرکشی کمبوجیه- پسر کوروش- به مصر و فتح آن‌جا، خبر رسید که فردی در ایران به نام بردیا خود را برادر کمبوجیه خوانده و ادعای پادشاهی کرده است و مردم نیز به وی گرویده‌اند. کمبوجیه با شنیدن خبر، قصد داشت با سپاهیان به ایران بازگردد که در سوریه به طرز مشکوکی مرد و داریوش و دیگر بزرگان پارسی همراه وی به ایران آمده و گئومات غاصب یا بردیای دروغین را از بین بردند. اما این کار شورش‌های گسترده‌ای را در سراسر امپراتوری هخامنشی به دنبال داشت که داریوش و سپاهیانش را به مدت یک سال و نیم سرگرم خود کرد. داریوش پس از سرکوب شورش‌ها، در تپۀ بیستون، شرح این شورش‌ها و تصویر رهبران به بند‌شدۀ شورشیان را نقل کرد. کتاب حاضر به تحلیل یکی از ابهام‌انگیزترین رخدادهای ایران باستان یعنی شورش گئومات (بردیای دروغین) در اوایل عصر هخامنشی اختصاص دارد. نویسنده با بررسی و مقایسۀ تمامی منابع موجود در این زمینه، چه بومی و چه غیربومی، به تحلیل مساله پرداخته و پرسش‌های بنیادینی را به خصوص در زمینۀ مطالب کتیبۀ بیستون مطرح کرده است. نویسنده، گئومات را یکی از نزدیک‌ترین محارم کمبوجیه دانسته که شاه پیش از سفر مصر او را نایب‌السلطنۀ خود کرده بود. تاکید نویسنده بر تضاد منافع میان اشراف قبیله‌ای و کمبوجیه و سیاست‌های اوست که سرانجام به قدرت‌گیری داریوش و سران قبایل هفت‌گانۀ پارسی انجامید. نویسنده هم‌چنین سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر کمبوجیه نسبت به پدرش- کورش- در مقابل روحانیون ملل تابعه هم‌چون مردم مصر و بابل را دلیل تبلیغات این روحانیون در منفور کردن کمبوجیه می‌داند. فرضیۀ جالب نویسنده، مرتبط کردن گئومات و زرتشت است که گئومات را از شاگردان زرتشت می‌داند.