سبد سفارش شما خالی است!

تحلیلی از «صلح امام حسن مجتبی»(ع) و حکمت‌های آن و «قیام امام حسین»(ع) و فلسفه این قیام است. در این اثر با توجه به اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران امامت امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) و جوّ دینی و اعتقادی حاکم بر آن زمان و سیاست مزوّرانه معاویه به تشریح ابعاد مختلف صلح امام حسن(ع) و قیام امام حسین(ع) پرداخته شده و آثار و برکات این صلح و این قیام و حکیمانه بودن هر یک از آن‌ها به جای خود مورد شرح و بررسی قرار گرفته است. نگارنده هم اقدام امام حسن(ع) و هم اقدام امام حسین(ع) را عامل نجات دین و سنّت نبوی ارزیابی کرده و کارنامه‌ای از حکومت امویان به‌‌ویژه در دوران حکومت معاویه و یزید و استحاله اسلام نبوی ارایه نموده و شرایطی که برای هر یک از این دو امام به‌ وجود آمد که یکی از آن‌ها مجبور به صلح و دیگر راهی به جزء قیام خونین برای حفظ دین خدا در پیش‌روی خود ندید را از لحاظ تاریخی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تشریح نموده و جوّ حاکم بر کشورهای اسلامی به‌ویژه کوفه و شام را تفسیر کرده است.