سبد سفارش شما خالی است!

شعر اجتماعی، با برخورداری از شوری تمام و شعوری نسبی، به عنوان ابزاری فرهنگی در خدمت آرمان‌های اجتماعی و انسانی قرار دارد و شاعر می‌کوشد با بهره‌گیری مناسب از این ابزار، به مفاهیم اساسی و فراگیر هستی و جامعه و مقاصد و نیات عالی انسانی فرم و شکل هنری داده، آن را در فرهنگ بشری مستقر و مثبت سازد و زشتی‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی را به کمک جاذبه‌های هنری به مردم منتقل کند. در این کتاب از نگاهی جامعه‌شناختی، اشعار «فروغ فرخزاد» بزرگ‌ترینِ شاعران زن تاریخ ایران بررسی می‌شود. فرخزاد آرزویش آزادی زنان ایران و تساوی حقوق آن‌ها با مردان بوده است.