امامت امیرالمومنین (ع) در سنجش خرد
امامت / علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. - امامت
پژوهشی است کلامی و روایی در مورد ویژگیهای امام علی (ع) و اثبات امامت آن حضرت. در این پژوهش ابتدا با استفاده از قواعد عقلی و کلامی اوصافی که باید در یک شخص جمع شود تا وی را تبدیل به امام مفترض الطاعه و به دور از اشتباه تبدیل کند بیان شده و سپس این ویژگیها بر امام علی به عنوان امام معصوم پس از پیامبر (ص) منطبق میگردد. نگارنده با دلائلی عقلی امامت علی را اثبات نموده و صفاتی مانند علم و دانش، شجاعت و دلیری، عدالت و دادگری را از مهمترین اوصاف یک امام برشمرده و همه آنها را در مورد علی اثبات میکند و دیدگاههای علمای اهلسنت را نیز در این زمینه منعکس مینماید. وی علی را یک داور دادگر، خانه حکمت و دروازه دانش نبوی معرفی کرده و موارد متعددی از شجاعت و عدالت و علم وی را که مورد اعتراف مخالفان آن حضرت نیز بوده است را ذکر میکند.