سبد سفارش شما خالی است!

شهرنشینی در نیمه دوم سده بیستم در کشورهای در حال توسعه، رشد فزاینده‌ای داشته است؛ اما از حیث کمیت و کیفیت مسکن و خدمات، به شکلی متوازن و هماهنگ نبوده است. در همه شهرهای جهان، میلیون‌ها نفر از مردم در سکونتگاه‌های نامناسب یا زاغه‌ها زندگی می‌کنند. سیاست‌ها و برنامه‌های جاه‌طلبانه توسعه اقتصادی و رقابت پذیری که مقامات کشورهای در حال توسعه، بدون توجه به نیازهای داخلی و صرفاً در راستای رسیدن به شهری در تراز جهانی اجرا می‌کنند، از عوامل بنیادین شکل‌گیری زاغه نشینی و مسائل آن است. کتاب حاضر، در پی آن است تا از یک سو، به چگونگی جهت‌گیری سیاست‌های شهری در مواجهه با سکونتگاه‌های نامناسب بپردازد و از سوی دیگر، نحوه مداخله سازمان‌های جامعه مدنی را در شکل‌گیری و اجرای این سیاست‌ها بررسی کند.