سبد سفارش شما خالی است!

این مجموعه از "سیاوش کسرایی "با مقدمه "هوشنگ ابتهاج (ه‌.ا.سایه) "آغاز می‌شود و طی آن "سایه "خاطر نشان می‌کند"" :خون سیاوش "که از خود شاعر نام گرفته یادآور داستانی کهن نیز هست :داستان عشق و زندگی که از میان آتش می‌گذرد و سرانجام درستی خود را استوار می‌دارد .داستان جاودانگی که در کام مرگ هم زاینده و زوال ناپذیر است .شاید این شعرها نیز شاخه‌هایی است که از خون سیاوش رسته و نمودار داغی است که هنوز تازه است و سوگند پهلوانان را به یادشان می‌آورد .اگر تلخ است و اگر شیرین، به دل می‌نشیند و رسا و نارسا فریادی است که از سینه‌ای جوشان بر می‌آید" ."کابوس "نمونه‌ای از سروده‌های این مجموعه است :گوش خوابانده به خاموشی من/ کیستید ای همه سر تا پا ننگ/ پشت آن در که مرا می‌پاید/ پس درگاه که آورده درنگ/ آن که می‌جنبد در آینه کیست/ سایه کیست که بر بام من است/ کیست آن کس که چو بر دارم پا/ پای او در پس هر گام من است/ ...