سبد سفارش شما خالی است!

نویسندگان در این کتاب درباره دیدگاه‌‌های پیشین درباره امپراتوری «سلوکی»، تجدیدنظر کرده‌‌اند. این دیدگاه تازه، امپراتوری سلوکی را حتی پس از شکست «آنتیوخوس سوم» از رومیان، دارای ساختاری منسجم و حاکمیتی مقتدر و توانمند معرفی می‌‌کند. این دیدگاه، شکست‌های گاه‌وبیگاه سلوکیان از «غلاطیان»، دولت «پرگام» و «بطلمیوسیان» را کم‌اهمیت تلقی کرده و نقش دودمان‌‌های محلی چون پادشاهان پارس، بلخ و ارمنستان را ناچیز ارزیابی می‌کند. نویسندگان اثر، نسبت به اشکانیان هم نگرش مثبتی ندارند. با این ‌حال، در این کتاب، تلاش شده است دیدگاه سابق که مبتنی بر بزرگ‌نمایی تمدن یونانی و تأثیرات تمدنی دوره یونانی‌مابی بر شرق بود، رد و یا تعدیل شود و بر استمرار میراث شرق باستان، به‌ویژه هخامنشیان، در ساختار سیاسی و اداری دولت سلوکی نیز تأکید شده است. یکی از مزایای این کتاب این است که به‌جای تمرکز کردن بر مرزهای غربی و جنگ‌های سلوکیان و بطلمیوسیان، به نواحی شرقی مانند بابل و ارمنستان و حتی هند توجه دارد که اهمیت آگاهی از تاریخ و تمدن‌‌های باستانی این سرزمین‌ها برای درک بسیاری از مسائل فرهنگی و سیاسی ایران باستان بر کسی پوشیده نیست. مطالب کتاب به‌طورکلی بر تحلیل مسائلی چون ساختار اداری، ایدئولوژی پادشاهی و یونانی‌مابی، متمرکز است.