سبد سفارش شما خالی است!

تا آغاز عصر ناصری، بدیلی برای حکومت استبدادی تصور نمی‌شد؛ از آن پس بود که شیوه سنتی کسب مشروعیت شاهان اعتبار همیشگی خود را از دست داد و عصر جدیدی آغاز شد که طی آن، به ویژه به دلیل وابسته شدن هرچه بیشتر حکومت و قدرت‌های خارجی، بسیاری از اعضای روحانیت در قبال زیاده‌روی‌های شاه، موضعی سرسختانه اتخاذ کردند. از سوی دیگر، تحت تأثیر عصر روشنگری و مناسبات تجاری با خارج، زمینه رشد اقشار جدیدی فراهم آمد که موجودیت و نوع فعالیت آن‌ها، موجب تغییر حکومت از استبدادی به حکومتی با آزادی و اختیار عمل بیشتر می‌شد.