سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در کتاب حاضر سعی دارد به واکاوی بنیان‌های فلسفی و معرفی شیوه‌های عملی تحقیق با روش‌های ترکیبی در علوم اجتماعی و رفتاری بپردازد. روش تحقیق ترکیبی، آخرین جنبش روش‌شناختی در علوم انسانی است که بعد از روش‌های کمی و کیفی، به جنبش «روش‌شناختی سوم»، موسوم است. این روش تحقیق با اتکای فلسفی به «پارادایم پراگماتیسم»، دانش توامان به عنوان یک برساختة اجتماعی و بنیانی برای واقعیت دنیایی که در آن انسان‌ها تجربه و زندگی می‌کنند، تعریف می‌شود. از این رو، نظریه‌ها تنها به شکل ابزار دیده می‌شوند و به فراسوی مجادله‌ها و تقابل‌های سنتی روش‌های کمی و کیفی حرکت کرده و دست محققان را در بکارگیری رویکردهای نظری، روش‌های پژوهش، منابع داده‌ای و چندبعدی‌نگری بازمی‌گذارد.